तुझ्या शबनम झोळीतून प्रतिभेच्या खोलीतुन, भाषेच्या बोलीतून आणि प्रत्येक कवितेच्या ओळीतून, भीम आम्हाला अगदी स्पष्ट दिसतो घड़ताना , लढताना आई होऊन गोंजारताणा वादळ होवून घोंगावताना.  इतकं साध सोपं सरळ तुझं लिखाण खर तर तू शब्दांचा जादूगर पण तुझी कविता प्रेयसीच्या गालावर भिजलेच्या अंगावर किंवा मंद दिव्याच्या खाली रंगलेल्या प्रणयात कधीच रमली नाही कारण भीम विचारांची…

काव्य प्रकार : ओवी थोर माय ती माऊली | किती कष्टाने झिजली | अशी पत्नी गं लाभली | धन्य तो भीमराया || नाही रुसे दागिन्यास | समाजाची लागे आस | जपे किती साहेबास | जनभल्यासाठी गं || विके गोवऱ्या थापून | ऊभी सावली होऊन | पोटी दुःख पचवून | फुलवे आंबराई || अंगी ठिगळाची चोळी…

गिर गिर गिरवल अक्षर झाले साक्षर बदलली जिंदगानी होता शिक्षणानं ज्ञानी गाते साऊ फुलेंची गाणी उंबऱ्या आतलं जीवन माझं होती किती लाचारी भीमच्यामुळे लाभले पंख घेते गगनी भरारी पतिराजांसंग नांदतेया सुखानं राणीवाणी होता शिक्षणानं ज्ञानी गाते भीमाची आज गाणी फुलें साऊंनी उजळल्या कैक ज्ञानज्योती हक्क देउनी मला भीमानं मोडल्या चालीरीती अबला नारी सबला झाली तिची…

कार्यकर्ता… जयंतीचा उत्सव …युगानुयुगे माणूसपण नाकारलेल्या समाजाला ..माणसात आणणाऱ्या बाप माणसाचा जन्मदिवस…दरवर्षी साजरा होतो…अगदी सणाप्रमाणे…या सणाची तयारी महिनाभर अगोदरच करत असतोकार्यकर्ता…त्यानं वर्षभर साचवलेली रक्कम…. कार्यक्रमासाठीलावत असतो कार्यकर्ता…पायाला बांधून भिंगऱ्या… वाड्या, वस्त्या, तांडे आणि झोपडपट्ट्याअक्षरशः पिंजून काढत असतो कार्यकर्ता…अरे ssssss! माझ्या बापाची जयंती आहे…!म्हणत …भावुक होऊन वावरत असतो कार्यकर्ता…इथं इमान विकून जगतात लोकं…पण..बाबासायबाची पुस्तकं विकून ……